Opis
Sam Katechizm przenosi znaczenie Nieba na język bardziej przystępny i zrozumiały, gdy mówi, że „niebo lub niebiosa mogą oznaczać firmament, ale także ‘miejsce’ właściwe Bogu: ‘Ojciec nasz w niebie’ (Mt 5,16). a zatem także „niebo”, które jest chwałą eschatologiczną. Wreszcie słowo „niebo” wskazuje na „miejsce” stworzeń duchowych – aniołów – które otaczają Boga” (KKK 326). Jest to sposób na zilustrowanie pojęcia Nieba dla naszego ograniczonego rozumienia, ponieważ jest to tajemnica, której człowiek nie może rozwiązać, ponieważ wykracza poza jego rozum.
Jezus Chrystus pokonał śmierć i obdarzył nas Niebem
„Przez Swoją Śmierć i Zmartwychwstanie Jezus Chrystus otworzył nam Niebiosa. Życie błogosławionego polega na pełnym posiadaniu owoców odkupienia dokonanego przez Chrystusa, który związał wierzących w Niego i wiernych Jego woli z Jego niebiańską chwałą. Niebo jest błogosławioną wspólnotą wszystkich, którzy są w Nim doskonale włączeni” (KKK 1026).
W obliczu pytania, jak będzie mieszkać w Niebiańskim Raju? Kościół uczy nas, że „żyć w niebie to żyć z Chrystusem. Żyją w nim wybrani, ale tam zachowują – a raczej odnajdują – swoją prawdziwą tożsamość, samo imię” (KKK 1025). Albowiem „niebo, Dom Ojca, stanowi prawdziwą ojczyznę, do której zmierzamy i do której już należymy” (KKK 2802).
A zatem śmierć nie jest końcem dla tych, którzy wierzą, wręcz przeciwnie, „ci, którzy umierają w łasce i przyjaźni Bożej, i którzy są całkowicie oczyszczeni, żyją na zawsze z Chrystusem. Na zawsze są podobni do Boga, ponieważ widzą Go „takim, jakim jest” (1 J 3,2) twarzą w twarz. […]. Niebo jest ostatecznym celem i wypełnieniem najgłębszych dążeń człowieka, stanem najwyższego i ostatecznego szczęścia” (KKK 1023-1024).
Niebo i Chwała Boża
Przyszliśmy od Boga i jesteśmy Jego dziećmi, jesteśmy tu, na tej ziemi, aby żyć w Bogu i pewnego dnia do Niego powrócimy. Tam „przygotował dla tych, którzy Go miłują, coś, czego oko nie widziało, ucho nie słyszało, serce nie przewidziało” (1 Kor 2, 9).
Po co poświęcać miesiąc wrzesień na Biblię?
Ten miesiąc został wybrany, ponieważ wielki św. Hieronim, który przetłumaczył Biblię z hebrajskiego i greckiego na łacinę, obchodził 30 września swoje wspomnienie liturgiczne. Był sekretarzem wielkiego papieża św. Damaza (366-384), który powierzył mu to wielkie dzieło zwane „Wulgatą”, ponieważ było ono używane wszędzie.
Święty Hieronim spędził około trzydziestu pięciu lat wykonując to tłumaczenie w grotach Betlejem, żyjąc modlitwą i pokutą obok jaskini, w której narodził się Jezus. Święty powiedział, że „nie znać Pisma Świętego, to nie znać samego Chrystusa”. Pozostawił nam spuściznę wielkiej miłości do Pisma Świętego. I miał świetną kulturę literacką i biblijną, znał grekę, łacinę i hebrajski.
Pismo Święte jest pokarmem dla naszej duszy i źródłem życia. Jezus dogłębnie znał Biblię. Co więcej: kochał ją i kierował się jej słowami. To wystarczy, abyśmy wszyscy zrobili to samo. W kuszeniu na pustyni, kiedy diabeł zaatakował Pana, przeciwstawił mu się słowami Pisma Świętego. Kiedy kusiciel poprosił Go, aby zamienił kamienie w chleb, aby udowodnić swoje boskie synostwo, Jezus powiedział mu: „Nie samym chlebem żyje człowiek, ale wszystkim, co pochodzi z ust Pana” (Pwt 8:3c).
Biblia nie jest księgą nauki, ale wiary.
Gdy kusiciel zażądał, aby rzucił się ze świątyni, Jezus odpowiedział mu: „Nie będziesz prowokował Pana Boga swego” (Pwt 6,16a). A kiedy szatan próbował sprawić, by Chrystus go adorował, ponownie usłyszał Słowo Boże: „Będziecie się bać Pana Boga waszego, będziecie Mu służyć i przysięgać tylko na jego imię” (Pwt 6,13). Diabeł został pokonany i odwrócony, ponieważ nie ma mocy przed Słowem Bożym.
Nie bez powodu św. Piotr powiedział: „Przede wszystkim wiedzcie, że żadne proroctwo Pisma Świętego nie podlega osobistej interpretacji. Nigdy bowiem proroctwo nie zostało wypowiedziane pod wpływem ludzkiej woli. Ludzie natchnieni przez Ducha Świętego mówili od Boga” (2 P 1:20-21).
Biblia i kontekst brazylijski
Znaczenie miesiąca biblijnego polega na tym, aby Brazylijczycy poznali go lepiej i byli zmotywowani do głębszego studiowania go, ponieważ nie jest łatwo go zrozumieć, zwłaszcza Stary Testament. Biblia _Nie jest to księga nauki, ale wiary. Posługując się najróżniejszymi gatunkami literackimi, opowiada o wydarzeniach z życia ludu kierowanego przez Boga sprzed czterech tysięcy lat, przekraczając m.in. najróżniejsze konteksty społeczne, polityczne, kulturowe, ekonomiczne.
Dlatego Słowo Boże nie zawsze może być brane dosłownie, dosłownie, chociaż często tak musi być. „Albowiem litera zabija, Duch zaś ożywia” (2 Kor 3, 6c), powiedział św. Paweł. Dlatego prawidłowe czytanie Biblii wymaga przede wszystkim wiary i natchnienia Ducha Świętego w umyśle, bez którego interpretacja Pisma może być zagrożona. Ale konieczne jest również studiowanie go, uczęszczanie na kurs biblijny.
List do Hebrajczyków mówi, że „Słowo Boże jest żywe, skuteczne, ostrzejsze niż miecz obosieczny, przenikające aż do oddzielenia duszy i ciała, stawów i szpiku, rozeznające myśli i zamiary serca. ” (Hbr 4,12). Zobacz więcej na https://deon.pl/kosciol/abp-grzegorz-rys-zaprasza-na-v-ogolnopolski-kongres-nowej-ewangelizacji,598007
